Dank u, God

Dàt is me wat… Je bent oud en je wilt nog wat. Sneeuw. En niet zo'n klein beetje graag. Nee, liefst een heel dik "pak". Zoals vroeger elk jaar wel één of twee keer. Maar vroeger is niet meer. Dat weten we maar al te goed. Zo kort voor ons Grote Afscheid.

"Nou vooruit dan, omdat het de laatste keer is."

Dank u, God. Maar weet u dat wel zeker? Dat het voor mij de laatste keer is, bedoel ik? Daar bederft u de pret een beetje mee. Wéér, bedoel ik. U bederft de pret wéér. Er is al zoveel leuks naar de klo…. Sorry God, ja ik zal beter op m'n woorden letten. Hoeft dat niet? O, er zijn andere dingen waar u meer moeite mee hebt. Vindt u het erg om het daar vandaag niet over te hebben? Met zoveel moois om ons heen ben ik net begonnen om toch weer een ietse-pietsie in u te geloven. Want zonder dit soort schoonheid had ik liever niet geboren willen worden. O, u vindt dat ik wel meer heb beleefd om dankbaar voor te zijn. Ja, dat weet ik ook wel. Maar bij sommige mensen volgt de ene beproeving na de andere. En ja, ook dat begrijp ik: juist dáárom heet het dan een beproeving. Maar is dat nu echt wel nodig? Zoveel "beproevingen"? O, ik ben aan het verkeerde adres? U houdt zich daar niet mee bezig. Doet Mefisto dat? Niet? Wie dan wel? De mens zelf? Daar zit wat in. Ja, Corona is een goed voorbeeld. Maar waarom moeten wij dan hier "mee genieten" met iets waar één of andere geflipte Chinees een weddenschap mee wint? Ik moet er niet aan denken: zo'n eng vleerbeest op m'n bord. Volgens mij hebt u ons expres net niet genoeg hersens gegeven om dat allemaal te kunnen begrijpen. En als er dan ook eens iets gebeurt dat voor ons mensen écht onbegrijpelijk is, dan heet dat opeens een wònder. Ja, dat zou wel een goede verklaring zijn: de mens heeft niet genoeg hersens mee gekregen om alles te begrijpen. De rest moeten we gewoon maar geloven. Daarom heet het dan ook gelóóf. Heb ik dat goed? O, ik moet ophouden met alsmaar vragen te stellen. En doen wat er in die twee dikke boeken staat. Ik moet die taaie kost ook allemaal gewoon maar geloven. Vindt u dat niet een beetje veel gevraagd? Kan er niet het nodige zijn misgegaan bij het schrijven? Bijna niemand kon immers lezen in die tijd? Laat staan schrijven. Of is er hier en daar 't nodige misgegaan bij het vertálen. Er zijn immers een paar honderd vertalingen, nietwaar? Laten we wel zijn: U geeft iedereen alleen maar een ouwe hamer, een botte zaag en wat spijkers en dan moeten we maar zien hoe we - met die ouwe dingen - een compleet huis bouwen. En ook nog wat kerken. Daarna gooit u er wat koude poedersuiker overheen om ons geloof wat op te sieren. Nou, voor vandaag en morgen zullen we het daarmee dan wel doen. Maar dáárna komt die kliederzooi natuurlijk weer. Bruin, nat en vies. Zelfs kleine kinderen zijn daar dan niet blij meer mee. Of is dat ook uw schuld niet? Nou ja, voor vandaag, morgen en misschien dinsdag ook nog wel, heb ik gekregen waar ik om vroeg. En dan volgt er ook nog ijs. Het kan niet op dit jaar! IJs is ook leuk, zegt u? Jawel, maar dàt plezier hebt u me lang geleden al afgepakt. M'n goed geslepen schaatsen liggen nog steeds op zolder te wachten. Te gevaarlijk voor ouwe botten. Zoals zoveel leuke dingen.

Doe me dan nog één plezier en geef ons volgende week die vierde anti-Corona prik. Dan kunnen we toch nog even verder. Want dood zijn duurt zo verrekte lang…