... dat auto's zelden de 100 haalden. Dat konden ze eigenlijk nog niet. Niet lang want anders rammelden ze uit elkaar. De wegen lieten dat ook nog niet toe. Met 80 kwam je er net zo goed. Hoewel… 1957 reed ik een keer 120. Geholpen door w at rugwind en hellend wegdek van met de hand in het gelid gelegde...

Wat ìk je eergisteren al had willen vertellen over oud worden en oud zijn is, dat de angst voor dood zìjn sterk afneemt. In ruil voor de angst voor hoe ga ik dood. Boven de tachtig is dat nogal actueel. Dat snap je.

Voor 't geval dat het je was ontgaan: ik kom uit de reclame. Jawel, ik kan er niet omheen: ik heb ooit getracht om mensen hun lieve geld uit te laten geven aan zaken, die ze wèl, een beetje of soms zelfs nìet nodig hadden.

Het werken bij de Nederlandse top van een, in dit geval Duitse, multinational leverde wel het Grote Geld plus het Grote Aanzien op, maar geenszins het Grote Genoegen. Ik zat daar op de twaalfde verdieping (de enige met vaste vloerbedekking vanwege de koude voeten van de Raad van Bestuur). En maakte er kennis met de standsverschillen op een manier...

We hebben een auto met bed en toilet. Daar kun je als oudere verder mee komen. Je actieradius reikt tot in alle uithoeken van het land. Nòg verder als je wilt. Je hoeft niet persé dezelfde dag terug en ook niet in een onverwacht toenemende stresstoestand te hopen op een openbaar snelwegtoilet. Om eindelijk, na haastig te zijn binnengestrompeld...

Kleine Adolf zocht een zondebok. Wat dat is? Iets of iemand die je de schuld kunt geven van je eigen rotstreken. En al pakweg 25 eeuwen zijn de joden dan het eerst aan de beurt. Waarom altijd zij weer? Geen idee. Of het moest wezen omdat die (zie het Oude Testament) op een andere Messias* zaten te wachten...